PEOPLE HAVE THE VOTING POWER TO HEAD OFF ONE-PARTY STATE

(My letter in today's Pretoria's News)

Your editorial with the heading’ Time’s up for Zimbabwe’ (28 December 2010) is spot on. The police chief in that country recently stated that the police will only accept one election result, a ZANU PF victory. If this is so, why have elections in any event? This situation cannot be condoned and it is time that that the South African government take a harsh stance against Mugabe and he’s henchmen. We must learn from Zimbabwe if we want to prevent a similar catastrophe.
What is to be avoided is a one party state; Zimbabwe has proven beyond any doubt how disastrous things turn out if the ruling party cannot be challenged at the ballot box.
How do we take the Zimbabwean lesson to heart? By realising that a viable multiparty democracy is paramount to an effective, transparent and accountable government. In our diverse society we must, with acknowledgments to Martin Luther King, remind ourselves constantly that a free and fair political dispensation is not about the colour of your skin but about the content of your character. Any political party playing the race card must be viewed with utmost suspicion.
South Africa saw a miraculous liberation process. The privilege of voting, however, is also an enormous responsibility. The power is still with the people. Let us not allow it to slip through our fingers.

NUWEJAARSBOODSKAP

Hetsy u gelowig is of sekulêr lewe, die feesseisoen gaan by niemand verby nie. Die einde van ‘n jaar noop ons om te reflekteer op wat was en wat voorlê.
Die nasiebou waarde wat die sokker Wêreldbekertoernooi ons gebied het, het wyd geresoneer in die samelewing en Afro-optimisme ‘n hupstoot gegee. Die woord ‘Vuvuzela’ is vanjaar in die Oxford Dictionary of English opgeneem.
Die afsterwe van die über liberaal, Frederik van Zyl Slabbert, het ‘n groot leemte gelaat. Met sy besondere analitiese vermoë het hy ‘n groot bydrae gelewer tot die vestiging van ‘n oop samelewing. Slabbert verdien ‘n ereplek in die Afrikaner Pantheon.
Polities is Suid-Afrika verdeel tussen twee pole. Enersyds is die DA verbind tot ‘n regsstaat wat die oppergesag van die reg erken. Die DA wil die mag van die staat beperk met, onderandere, onafhanklike instellings. Dit word onderlê deur ‘n oop geleentheidsamelewing wat die regte van die individu beskerm. Die ANC verkies ‘n magsstaat met geen skeiding tussen party en staat nie. Hierdie party beklemtoon die kollektiewe wat eintlik ‘n eufemisme vir swart nasionalisme is. Die ANC se voorneme om media vryheid te beperk is ‘n wekroep dat ons grondwet nie veilig in die hande van die ANC is nie.
Die gesaghebbende ontleder, Clem Sunter, wys tereg daarop dat geweldsmisdaad in Suid-Afrika simptomaties is van ‘n gevaarlike retoriek wat, indien dit nie polities beveg word nie, ons op die glybaan na selfvernieting sal plaas.
Met Facebook wat reeds meer as 400 miljoen aktiewe gebruikers het, en ander sosiale netwerke soos blogs, Twitter en YouTube, gee die kommunikasiesfeer die pas aan oor hoe ‘n post-moderne samelewing in ‘n globale interaktiewe era homself definieer. Hoe jy ookal oor WikiLeaks voel, een ding is seker, regerings en internasionale instellings se mag word aan bande gelê deur ‘n tegnologies gedrewe samelewing wat aandring op deursigtigheid en verantwoordbaarheid. ‘n Kreatiewe uitvloeisel van WikiLeaks is die Vrye Woord se pas gelanseerde WikiLigni in Suid-Afrika. Met hierdie inisiatief wil ‘n groep vrydenkende skrywers ‘n teenfoeter bied vir enige poging van die regering om die vrye vloei van inligting te belemmer. Mag in die hande van gewone mense is waar ons heil lê.
Die 2011 plaaslike regeringsverkiesing kan ’n waterskeidingsmoment vir Pretoria wees. Met ANC/Cosatu/SAKP binnegevegte en ‘n ontgogeling oor party grense heen oor die regerende party se swak prestasie, besef al hoe meer mense dat politiek oor keuses gaan. Die DA is gereed om te reageer op die zeitgeist van die dag. Apatie is ons grootste vyand. Elke stem vir die DA sal help om ‘n DA oorwinning in Pretoria te verseker.
My wens vir u is vrede en voorspoed vir 2011.

COPE NOU 'N TERLOOPSE VOETNOTA VAN DIE GESKIEDENIS

Van ‘n party wat die veelparty politieke landskap in Suid-Afrika kon herdefinieer het Cope nou ‘n terloopse voetnota van die geskiedenis geword. Lewensvatbare opposisiepolitiek word deur die volgende aspekte onderle:
• Duidelike beleid en filosofie. Daarsonder het ‘n party geen bestaansreg nie.
• ‘n Demokratiese verkose leierskap om legitimiteit te verseker.Sonder legitimiteit funksioneer ‘n party binne ‘n vakuum.
• Funksionele party strukture en dissipline gerugsteun deur goeie organisasie.
• ‘n Opposisie party moet ‘n duidelike alternatief vir die regerende party verskaf.
• Daar moet ‘n ‘mark’ wees vir so party. Andersdenkende kiesers met ander woorde wat nie met die regerende party se doen en late saam stem nie.
• ‘n Lewensvatbare opposisie party sal die werklikhede van ‘n diverse gemeenskap erken en nie die veelrassigigheid van Suid-Afrika ontken nie.
Wat gevra word is ‘n party wat opreg die belange van sy ondersteuners bevorder om so Suid-Afrika ‘n tuiste te maak vir al sy mense, hoe uiteenlopend ookal. Gemeet aan hierdie kriteria het Cope geheel en al misluk. Dit het by hierdie party nooit oor die ondersteuners gegaan nie maar eerder oor twee leiers se ego’s wat bevredig moes word.
Cope het sy kans om iets vir ons land te doen jammerlik verbeur. So beskou is die enigste relevante politieke gesprek die een tussen die ANC wat ‘n geslote samelewing voorstaan en die DA met sy oop geleentheidsamelewing wat betekenisvolle inhoud aan demokrasie wil gee.

NOW MASSES NEED TO BE SAVED FROM THEIR LIBERATORS

(My letter in Pretoria News)

Political vultures deprived the vulnerable from kindness at a time when goodwill usually prevails. Where is the ANC of yesteryear who championed a better life for all?
Taking R40 million rand from the Lotto to fund the World Youth and Student Festival (Read ANC bash) is loathsome. These are trying times for charitable organisations attempting to make a difference in the lives of the less fortunate. These organisations rely on donations from the National Lottery.
A sense of community is needed to keep society together. If my neighbour goes to bed hungry I cannot have a good night’s rest. Just how self-righteous can the ANC still become? The ANC clearly lost touch with the people at grassroots level.
Although the ANC liberated the people, ironically, the masses now need to be rescued from their liberators, who became self obsessed and arrogant. Are we still a caring society? The government certainly don’t care anymore. To take so much money for a dubious event is to disregard South Africans from all walks of life. They who give generously will ask themselves in future why they should bother to continue. They who are supposed to benefit from the lottery are shamefully betrayed.
All we can hope for is that when the up-and-coming leaders of the ruling party consume high volumes of beverages and decadent cuisine at the Youth Festival they will spare a thought for the less privileged. Expecting anything more from them is like playing the lottery with your chances less than one in a million.

SPUD

Spelers: Troye Sivan; John Cleese
Regie: Donovan Marsh

Die boek Spud deur John van der Ruit het die afgelope twee jaar kultusstatus bereik. ‘n Rolprent verwerking daarvan was onvermydelik. Vir mense soos ek wat nie die boek(e) gelees het nie - nie juis my voorkeur genre nie –het daar ‘n heerlike verrassing op die grootskerm gewag.
Wat aan die bod kom is seunskind dinge by ‘n elite kosskool in Natal. Was puberteit teen ‘n eg Suid-Afrikaanse agtergrond al ooit so kostelik, humoristies en getrou uitgebeeld? Van der Ruit het met Spud karakters geskep waarmee ons kan identifiseer. Die nuuskierigheid en onbeholpenheid van die jeug word met soveel deernis geskets.
‘n Persoon wat ‘n besondere invloed op veral Spud het, is die Engelse onderwyser, the Guv , so genoem deur die seuns. Hy maak staat op die lettere en sy eie lewenservarings om die seuns voor te berei vir die grootmenslewe.
Die kyker kan Spud op twee vlakke geniet. Ondeund, meermaal stuitig en uitbundig – ideale Slush Puppy vermaak vir ‘n Saterdagaand. Wat my egter opgeval het is die terloopse intertekstualiteit met letterkundige werke soos Samuel Beckett se Waiting for Godot. So beskou het Spud ‘n eksistensiële subteks vir die oplettende kyker wie dieper wil analiseer. Hoe ookal, Spud is rolprentvermaak uit die boonste rakke. Moet dit nie misloop nie. Spud kry 8 uit 10.

BOLD STAND AGAINST CHILD PORNOGRAPHY ASKED

By Cllr Francois Bekker

The eight suspects who are implicated in a child pornography case that shocked South Africa in the past few days appeared in the Pretoria North Magistrate court yesterday.

The DA gathered outside the court to show its support to the 16 days of activism against women and child abuse. The DA called on the community to take a bold stand against child abuse.

DIS NIE DEWANI WAT DIE AAP IS NIE

Die polisie hoof, Genl Bheki Cele, het na die moordverdagte Mnr Shrien Dewani, as ‘n aap verwys. Wat ‘n smaaklose uitspraak.
Menige mense het onmiddelik vrae gevra oor die vreemde omstandighede rondom die moord op Dewani se vrou verlede maand. Wat verstommend is, is die feit dat die Suid-Afrikaanse owerheid dit onomwonde uitbasuin het dat Dewani nie ‘n verdagte is nie. Gewoonlik beroep misdaadondersoekers hulle op die veilige cliché dat geen moontlikhede uitgesluit word nie. En ondersoek die saak as sulks
Indien daar nie ‘n verrassende bekentenis was nie sou die polisie nou nog kop gekrap het oor die moord. Die vraag is, waarom is Dewani nie hier in Suid-Afrika gearresteer nie. Onbeholpe polisiewerk en ‘n uitleweringsproses wat maande kan duur kan geregtigheid weereens dwarsboom. Dewani kapitaliseer op ‘n dubbele voordeel wat Suid-Afrika bied; ‘n land met ‘n hoë geweldsmisdaadvoorkoms waar ‘n vrou op haar wittebrood vermoor kan word en ‘n polisiemag wat nie een en een bymekaar kan sit nie. So beskou is dit nie Dewani wat die aap is nie.

REGTE MAN BY DIE VERKEERDE PARTY

“Sputla, ek hou van jou maar nie van jou party nie.” is wat ek gedink het met die lees van Anim van Wyk se onderhoud met Pretoria se nuwe burgemeester (Sputla ‘amper’ in Bafana Bafana, Beeld 4 Desember 2010).
Op 35 het Kgosientsho Ramokgopa ‘n reputasie wat respek afdwing. Sy sake kennis en ondervinding sal hom uitstekend te pas kom by die Tshwane Metro wat slegs as ‘n ongelukkige toedrag van sake beskryf kan word. Dienslewering het oor die afgelope jare erg agteruitgegaan as gevolg van kortsugtige politieke opportunisme wat voeling met die mense op voetsoolvlak verloor het. Anders gestel, die brood en botter politiek van die stad is in ‘n bedenklike toestand.
Ja, Sputla maak al die regte geluide, asof iemand ‘n DA toespraak in sy hand gedruk het. Net die tyd sal leer of al die praatjies met dade opgevolg word. En hoeveel beweegruimte die ANC hom as individu sal gun om die regte besluite te neem wat nie noodwendig stemme vir die ANC sal wen nie. Vraag is, waarom het die ANC toegelaat dat die hoofstad van Suid-Afrika so agteruitgegaan het. Nou met ‘n munisipale verkiesing op hande en bekommerd oor die feit dat die DA die hoofstad van Suid-Afrika kan inpalm, stel hulle ‘n burgemeester aan wat ‘n verskil wil maak.
Een swaeltjie maak nie ‘n somer nie. Sputla Ramokgopa is ‘n lid van die party waaraan Julius Malema behoort. Die ANC se planne met media Vryheid en die beheer oor inligting is skrikwekkend. Die ANC praat al hoe meer oor nasionalisering. Die ANC wil aan die provinsies karring om te verseker dat hulle ‘n monopolie op die politiek verkry ten koste van veelparty demokrasie. So beskou is Sputla die regte persoon by die verkeerde party. ‘n Party wat nie met Pretoria of die land se toekoms vertrou kan word nie.