ALMAL MOET VERANTWOORDELIKHEID VIR HUL TOEKOMS AANVAAR

(My brief in die Beeld van 18 Desember)

Mondli Makhanya se opvatting van wit skuld aan Mandela (“Wittes skuld Mandela”, Beeld, 17 Desember) gaan mank aan nuanse.
Laat my dadelik byvoeg, as die artikel eksklusief vir Beeld geskryf is, sou ek dit aanvaar het as skokterapie wat in die regte lig beskou moet word. Feit is, dit is oorspronklik vir City Press geskryf wat ’n moedswilligheid te kenne gee en die skrywer se “ons/hulle”-bril verraai. Dis mos juis waarvan ons moet wegbeweeg, hierdie “ons-teenoor-hulle”-opstellery.
Dat alle Suid-Afrikaners groot dank verskuldig is aan Nelson Mandela is ondebatteerbaar.
Mandela se onselfsugtige diensbaarheid aan gewone mense, byvoorbeeld, is al hoe minder sigbaar in die huidige ANC.
Laat ons eerlik wees met mekaar. Dit is makliker vir wit mense as vir swart mense om apartheid te vergeet. Drie vrae in hierdie verband: hoe verreken ons die verlede, hoe hanteer ons ’n komplekse hede en hoe gaan ons ’n beter toekoms tegemoet?
. Die verlede kan en mag nie ontken word nie. Waarteen egter gewaak moet word, is om die rassistiese verlede so te koester om ’n rassistiese toekoms te regverdig;
. Nelson Mandela se visie van ’n nie-rassige samelewing en rassegelykheid vereis vandag konstruktiewe transformasie. Toegegee, dit gebeur nie vinnig en indringend genoeg nie. Weer eens moet egter daarteen gewaak word om ’n nuwe, verskanste rassisme onder die dekmantel van transformasie te pleeg. ’n Kwota-gebaseerde samelewing, hetsy in die arbeidsmag, op die sportveld of waar ook al, is teenproduktief vir die soort sosiale kohesie waarna ons streef;
. Die toekoms moet reënboog-geskakeerd wees. Nie wit nie en nie swart nie. Divers, dinamies en regverdig.
Artikels met opskrifte wat wit skuld uitbasuin, is passé.
Alle Suid-Afrikaners moet opnuut verantwoordelikheid vir hul toekoms aanvaar en hulle verbind tot ’n vreedsame en voorspoedige toekoms.