SKOONHEID

SPELERS: Deon Lotz, Charlie Keegan
REGIE : Oliver Hermanus
PUNTE : 5 UIT 10

Ofskoon Skoonheid ‘n kontroversiële fenomeen onder die loep neem sonder om doekies om te draai, weerhou ek myself daarvan om met ‘n ander oog na die rolprent te kyk net omdat dit Suid-Afrikaans, spesifiek Afrikaans is. Ja, ek haal my hoed af vir die vervaardigers om ‘n taboe kwessie na die grootdoek te neem – dit dui op ‘n goeie tendens in ons rolprentbedryf, maar ek hou my nie blind vir die rolprent se tekortkominge nie.
Dit vertel die verhaal van Francois en sy op die oog af tipiese Afrikaanse gesinslewe. Maar Francois leef ‘n leuen. Sy frustrasie bereik kookpunt wanneer hy op sy dogter se troue ‘n crash ontwikkel op sy beste vriend se aantreklike seun. Francois, soos soveel ander mans van sy generasie, is vasgevang binne ‘n lewe van voorgee om met die samelewing se voorskrifte te konformeer.
Die storie ontwikkeling is verbeeldingloos en die ontginning van motiewe en temas val iewers vas tussen swak redigering ( daar is soveel ongemotiveerde lang tonele) en ‘n gebrekkige storie lyn. Saam met die verkenning van nuwe verhaal moontlikhede op die grootdoek sal ons rolprentmakers moet leer hoe om subteks en suggestie in te span wanneer ‘n storie soos hierdie vertel word.
Skoonheid (sekerlik nie die verbeeldingrykste titel nie) verdien lof vir ‘n nuwe bries wat dit in die plaaslike rolprentbedryf bring. Die storie ontwikkeling is egter nie oortuigend nie. Die slottoneel waarin die hoofkarakter se eksistensiële krisis ‘n elegiese hoogtepunt bereik sou soveel meer impak gehad het as die verhaallyn met slimmer redigering en ‘n kreatiewer draaiboek vooraf gegaan is.
Uiteindelik ‘n gemiddelde rolprent wat wel ons rolprent grense verskuif. Hopelik dui dit op opwindende moontlikhede in ons rolprentbedryf vir die toekoms.