(My brief in vandag se Beeld)
Emeritus aartsbiskop Desmond Tutu se sekerlik goed bedoelde voorstel dat wit mense oorweging aan welvaartbelasting skenk, sal om verstaanbare redes nie gunstig ontvang word deur die wit mense wie Tutu in gedagte het nie.
Wat minder opspraak wek, is dat hy op dieselfde geleentheid voorgestel het dat kabinetsministers hulle luukse ampsmotors verkoop.
Ek vermoed ‘n opregte bekommernis by die aartsbiskop oor die ekonomiese ongelykhede van die land wat nie heeltmal losgemaak kan word van die apartheid-nalatenskap nie. Ons behoort almal hierdie bekommernis te deel. Die gaping tussen die haves en die have nots is ‘n vrugbare teelaarde vir revolusionêre invloede wat ons eerder gespaar kan bly.
Tutu se voorgestelde welvaartbelasting sal om die volgende redes teenproduktief wees:
• Dit is nie lewensvatbaar of volhoubaar as die gedagte daarmee is om die ekonomiese ongelykhede uit te wis nie. Dit is kotstondig en kan nie werklik bydra om ekonomiese groei te stimuleer nie.
• Wie sal die belastingopbrengs administreer? Dieselfde mense onder wie se toesig die Lotto-geld vir verdwaalde revolusionere partytjies gebruik word? Onbevoegde en korrupte politici en amptenare wat luukse lewens lei? So beskou is dit te betwyfel of welvaartbelasting enige verskil aan die armes se lot sal maak.
• Welvaartbelasting hou die risiko in dat welvaartskeppers eerder hul kapitaal en kundigheid elders sal neem waar ondernemingsgees nie voortdurend gestraf word nie.
Verskillende mense lewer verskillende bydraes om Suid-Afrika ‘n beter plek te maak. Kom ons kapitaliseer eerder op almal se individuele vermoëns om so bo ons omstandighede uit te styg sonder om die verlede lewend te hou ten koste van ‘n voorspoedige toekoms.
No comments:
Post a Comment