DIE ROUBEKLAG MOET DEMOKRATE INSPIREER

(My brief in vandag se Beeld)

Die roubeklag in Noord-Korea ná die dood van dié land se president, Kim
Jong-il, was tegelykertyd aangrypend en onthutsend.
Ongekende tonele wat soos perfekte verhoogchoreografie voorgekom het, het mens
tot nadenke beweeg oor die soort samelewing waar so ’n massa-treurmare moontlik
is.
Noord-Korea is ’n toonbeeld van ’n geslote samelewing.
Oorweeg die manifestasie van só ’n samelewing soos uitgebeeld in
televisiebeelde die afgelope dae:
Die magtige staat wat met ’n ystervuis regeer;
’n Ikoniese leier, almagtig en ’n soort afgod;
Die kollektief met geen ruimte vir individualiteit nie, en;
’n Militêre kultuur met die burgerlike samelewing as ondergeskik.
’n Geslote samelewing soos dié is moontlik as alle mag gesentraliseer is, daar
geen skeiding van magte is nie, staatsbeheer oor die media die vrye vloei van
idees verhinder, opposisiepolitiek afwesig is en ’n eenpartystaat verhewe bo
kritiek is, as die vryheid van assosiasie en beweging aan bande gelê word en
die samelewing maatskaplik gevangene gehou word omdat daar geen vrye mark of
private besit is nie.
Ofskoon Noord-Korea hom op die uiterste punt van die totalitêre staatskontinuum
bevind, behoort die tonele van kollektiewe en primitiewe roubeklag ná die dood
van ’n diktator elke demokraat in Suid-Afrika opnuut te inspireer om alles
voortdurend in die stryd te werp om juis na ’n volkome oop samelewing te werk.
Die oop samelewing as ononderhandelbare antitese vir die Noord-Koreaanse model
is ons enigste waarborg vir vryheid, voorspoed en vooruitgang.