BEKGEVEGTE LEI AANDAG VAN PRIORITEIT AF

(My brief in vandag se Beeld)

Sommige bekgeveggies in briewekolomme wil ons aandag van die
eintlike diskoers aflei. Die argumente in sulke briewe is dikwels
emosiebelaaid.Op die keper beskou is dit maklik om emosies op te jaag
terwyl die eintlike debat van die dag pragmatisme en rasionaliteit verg in die
soeke na antwoorde op die vrae van ons tyd. ’n Vraag in die harte van
baie Afrikaners is hoe daar ’n toekoms vir hulle te midde van ’n multikulturele
samelewing beding kan word. Die Afrikaner is nie ’n homogene groep wat
dieselfde dink, praat of doen nie. Dit is ’n groep uiteenlopende individue met
toevallige en onwaarskynlike gemene delers waarvan die taal moontlik die
belangrikste is. So beskou is dit onmoontlik vir enige leier om daarop
aanspraak te maak dat hy namens die Afrikaner praat.Die eintlike
katalisator van kontemporêre Suid-Afrikaanse politiek is twee ideologiese pole
wat kiesers oor kulturele grense heen konfronteer om ’n keuse te maak tussen ’n
rasgebaseerde, geslote samelewing wat die Grondwet en die regbank wil omseil en
’n oop samelewing met ’n grondwetlike demokrasie wat die oppergesag van die reg
erken. As vernaamste eksponent van die geslote samelewing moet die te
sterk regerende party dringend by die stembus in bedwang gebring word om ’n
grondwetlike demokrasie in Suid-Afrika te verseker.Dit is verder nuttig
om die verskillende rolle van burgerregte-organisasies en politieke partye te
verstaan.Terwyl ’n burgerregte-organisasie onbeskaamd belange kan
bevorder soos die beskerming van taal en kulturele regte, moet die politieke
party wat die regerende party van die dag wil ontsetel genoeg steun onder alle
Suid-Afrikaners werf om ’n grondwetlike demokrasie te verseker wat die regte van
burgerregte organisasies sal verseker. Die vestiging van ’n grondwetlike
demokrasie is die prioriteit.